
De eerste keer dat Abdelmalik Tihouna in zijn geboortedorp, Bouankoud, een opname van zijn gedicht aan ons liet horen heb ik slechts een paar zinnen aan kunnen horen. De kern was al bij de eerste zinnen voor mij duidelijk, pijnlijk en aangrijpend. Zo aangrijpend dat ik niet verder kon luisteren en wegliep om te proberen mijn emoties te bedwingen. Iedereen …